بررسی اثر وانادیوم بر زخم مخاطی معده ناشی از ایندومتاسین و الکل در رت

سابقه و هدف: زخم معده یک بیماری گوارشی است چنانچه در مراحل اولیه مورد تشخیص و درمان قرار نگیرد، وضعیتی بحرانی برای فرد به وجود می آورد. دارو های ضد درد و ورم غیر استروئیدی، دارای عوارضی هستند که مهمترین آنها، ایجاد زخم سطحی مخاطی است. اتانول نیز عاملی است که دلیل زخمزایی آن را رهاسازی لکوترین ها و انقباض وریدچه های زیر مخاطی می دانند. وانادیوم یک ریز مغذی است، که در بسیاری از مکانیسم های دخیل در زخم زایی و ترشح اسیدنقش ایفا می کند. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر وانادیم بر زخم زایی تجربی ایندومتاسین و اتانول بوده است. مواد و روش ها: 72 رت نر sprague dawley به وزن g 180 - 120 در 8 گروه 9 تایی مورد آزمایش قرار گرفت. ایندومتاسین و متاوانادات سدیم در سرم فیزیولوژی nacl 9/0 % تهیه شده از nacl خالص و آب دیونیزه، حل شدند. از ایندومتاسین محلولی تهیه شد تا میزان داروی mg/kg 30 را تأمین نماید. از متاوانادات سدیم نیز رقت های تهیه شد تا در نهایت میزان داروی mg/kg 10 و 5 و 2 را تأمین نماید. داروی ایندومتاسین از راه زیر جلدی، متاوانادات سدیم از راه درون صفاقی و الکل 60 درجه، ml 1 از راه درون معده ای مصرف شده اند. یافته ها: در دسته اول، حیواناتی که ایندومتاسین mg/kg 30 دریافت کرده بودند زخم هایی با شدت متوسط داشتند. مقایسه زخم ها با گروه کنترل (ایندومتاسین) نشان داد در گروه های 2 و 4 که متاوانادات سدیم به میزان های mg/kg 2 و mg/kg 10 دریافت کرده بودند، بهبود زخم دیده می شود ولی در این بهبود اختلاف معنی داری با گروه کنترل وجود نداشت. در دسته دوم، حیواناتی که اتانول دریافت کرده بودند نیز زخم هایی با شدت متوسط داشتند و دز های 5 و 10 میلی گرم وانادات، توانسته بود جلوی ایجاد زخم توسط اتانول را بگیرد. نتیجه گیری: در این مطالعه یافتـه ها نشان دادند وانادات به عنوان مهار کننده پمپ اسید، نتوانست کاملاً جلوی ایجاد زخم توسط ایندومتاسین را بگیرد ولی توانست مانع ایجاد زخم توسط اتانول گردد. واژگان کلیدی: وانادیوم، ایندومتاسین، اتانول، زخم حاد مخاطی معده